Venetie... Ja... Een wereld apart! Na een mooie treinreis kom je dan aan op Stazionni Venezia S.L. Je loopt naar de uitgang en er is water! Vanaf de eerste stap die je buiten zet zit je in die andere wereld die Venetie heet. En daar zijn geen straten, auto's, scooters, stoplichten en al die andere drukke, vervelende, vieze, lawaaierige transport-dingen. Alleen boten! En om in mijn Ostello Venezia te komen moest ik meteen de vaprezzo hebben. Jawel, een waterbus. Leuk! Een boottripje! =D Ik heb mijn ogen uitgekeken! Een van de eerste dingen die ik zag was het politiebureau. Allemaal boten! Whahaha! Na een ritje, beter gezegd, vaartochtje, kwam ik aan bij mijn halte. Mijn hostel stond aan de waterkant. En wat zag ik als ik naar de overkant keek? Ja hoor, het wereldberoemde San Marco plein. Wat ik - ja, echt- natuurlijk weer niet kende :-P Echt man! Wat weet ik weinig van al die toeristische trekpleisters! Maar ik kwam dan ook naar Venetie om het leven daar te zien en te ervaren. En dat heb ik ook gedaan! Ik heb, ondanks mijn zere voet, uren door de stad gelopen. Gewoon door de 'normale' wijken. Natuurlijk heb ik het plein ook bezocht, maar ook de Getto, de oude Joodse wijk met zijn zeer interessante geschiedenis. Ook heb ik erg veel tijd doorgebracht op boten. He, ik kon drie dagen onbeperkt varen ;) En ben ik dus alle eilanden, waar de boten komen, afgeweest. Zo heb ik de begraafplaats gezien. Niet van binnen, dat vond ik dan weer een beetje respectloos. Maar wel van buiten: een groot eiland helemaal onringd door hoge muren en op een hoek een kerk. Gewoon een compleet eiland... Wat een rust moet daar heersen. Maar het leven op zich was ook mooi om te zien. Ik heb veel naar de mensen gekeken. Niet alleen de toeristen uit puur vermaak. Maar ook de lokale bevolking. Ik verbleef op Guidecca. Een eiland waar voor toeristen eigenlijk niet veel te doen is. En wat had ik daar gevonden? Een perfect bankje! Mooi aan de waterkant. Beetje lezen, beetje staren en dus mensen kijken :) Vooral de ouderen. Wat een rustige mensen! Alles op zijn dooie gemakje. Daar word je zo blij van als je dat ziet. Die mensen wonen waarschijnlijk al hun hele leven in Venetie en nog genieten ze van de zon, van het water, van het uitzicht. En dan de irritante jonge gozers. Wat zijn het toch galante heren als ze in de buurt zijn van oude dames ;) Zo behulpzaam en beleefd. Erg grappig om te zien. Maar ik ben het gaan geloven: het zit gewoon in ze :-P En dan doel ik op het irritante, veel te directe, versieren. Zo kreeg ik op een terras allemaal gratis hapjes van de ober. Uit het niets. Tja, wat moet je dan zeggen, he :-P Of dan loop je over straat en dan zie je een toerist een Italiaan benaderen met zijn kaart (toeristen hebben echt nog nooit van een index gehoord). Die toerist staat met veel moeite uit te leggen wat 'ie nu wil en dan kijkt die Italiaan je recht aan en dan gebeurd het: het norse gezicht veranderd in een vriendelijk gezicht met brede glimlach 'ciao bella!'. En ik loop voorbij en hij gaat gewoon weer verder met die toerist. What the...? Zo vreemd! Maar op zijn tijd ook wel erg grappig ;) Maar zoals de titel van deze blog al zegt: 'Aan alles komt een eind'. En zo ook voor Italie. Ik heb alles gezien wat ik graag wilde zien. Wat nu? Ik kom naar huis. Einde reis. Waarom? Vele redenen eigenlijk. Zoals ik al zei: ik heb alles wat ik nu wilde zien gezien. Ook heb ik erg veel pijn aan mijn voet (inmiddels voeten). Lopen gaat moeilijk en is zeer pijnlijk. De doktoren hier willen me pijnstillers geven. Maar die wil ik niet voordat ik weet waarom ik die pijn heb. Verder heb ik het wel gezien qua reizen. Ik ben tevreden, meer dan tevreden zelfs :) Komende maanden staan er nog veel leuke, nieuwe dingen in de planning. Eigenlijk wil ik daar nu gewoon aan beginnen. Nieuwe studie, intro, woning(?).. Zo spaar ik ook nog centjes uit voor die dingen ;) En er moet ook nog veel geregeld worden (A) En het is nu ook gewoon vakantie in Nederland! Ook altijd erg leuk ;) Ja, ik heb absoluut genoten van de afgelopen maanden. Maar nu wil ik iets anders doen :) En dan, vind ik, word het tijd om naar huis te gaan. Er komen nog reizen genoeg ;) Alle ervaringen en kennis die ik opgedaan heb. Daar ga ik in de toekomst nog gebruik van maken! Verbaasd? Ja, kan ik me voorstellen. Ik heb het dan ook nog tegen niemand gezegd. Verassing! :-P Terwijl je dit leest zit ik of in het vliegtuig of ben ik alweer terug. Dus.. Tot snel! En dit keer in real-life ;) x Natasja P.s. Ja, die foto's komen toch nog ;)